روش‌های اجرای سازه‌های بتنی در آب (دریا)

اجرای سازه‌های بتنی در آب (دریا) یک فرآیند پیچیده و چالش‌برانگیز است. این فرآیند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند عمق آب، شرایط محیطی، نوع سازه و غیره قرار دارد.

روش‌های اجرای سازه‌های بتنی در آب

بسته به نوع سازه و شرایط محیطی، روش‌های مختلفی برای اجرای سازه‌های بتنی در آب وجود دارد. از مهم‌ترین این روش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• روش خشکی: در این روش، سازه در خشکی ساخته می‌شود و سپس با استفاده از شناورها به محل مورد نظر منتقل می‌شود.

 

 

• روش دریایی: در این روش، سازه در دریا ساخته می‌شود. این روش معمولاً برای سازه‌های کوچکتر و با عمق آب کم استفاده می‌شود.

 

 

• روش ترکیبی: در این روش، بخشی از سازه در خشکی ساخته می‌شود و سپس به دریا منتقل می‌شود و بخش دیگر آن در دریا ساخته می‌شود. این روش برای سازه‌های بزرگ با عمق آب زیاد استفاده می‌شود.

روش بتن ریزی در آب

بتن ریزی در آب یک فرآیند حساس است که باید با دقت انجام شود. از مهم‌ترین عواملی که باید در بتن ریزی در آب در نظر گرفته شود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کیفیت بتن: بتن باید دارای کیفیت بالا و مقاومت کافی در برابر عوامل محیطی باشد.

• روش اجرا: روش بتن ریزی باید به گونه‌ای باشد که از جداشدگی بتن جلوگیری شود.

• تجهیزات: تجهیزات بتن ریزی باید مناسب برای محیط آبی باشند.

روش‌های مختلفی برای بتن ریزی در آب وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• روش جام‌های زیر آبی: در این روش، بتن با استفاده از جام‌های زیر آبی به داخل قالب ریخته می‌شود .این روش بتن ریزی ساده و مقرون به صرفه است، اما برای سازه‌های بزرگ با عمق آب زیاد مناسب نیست. همچنین، این روش ممکن است باعث جداشدگی بتن شود.

 

 

• روش قیف و لوله (ترمی): در این روش، بتن با استفاده از قیف و لوله به داخل قالب ریخته می‌شود. این روش بتن ریزی نسبت به روش جام‌های زیر آبی دقت بیشتری دارد و باعث جداشدگی کمتر بتن می‌شود. همچنین، این روش برای سازه‌های با عمق آب زیاد نیز مناسب است.

 

• روش پمپاژ: در این روش، بتن با استفاده از پمپ به داخل قالب پمپاژ می‌شود. این روش بتن ریزی دقیق‌ترین روش است و باعث جداشدگی بسیار کمی در بتن می‌شود. همچنین، این روش برای سازه‌های بزرگ با عمق آب زیاد بسیار مناسب است.